Νομίζεις ότι πρέπει να σου βγάλω το καπέλο;
Ότι έχεις προβλέψει τα πάντα και δεν χάνεις ποτέ;
Ακόμα κι όταν ανίκανοι σαν τον Ντέιβιντ τα κάνουν σαλάτα;

Του είχες ξεκαθαρίσει ότι η δεύτερη ευκαιρία του ήταν να στρέψει την αγανάκτηση των φτωχών στους ξένους και την Ευρώπη, αλλά όμως να ψηφίσουν εθελοντικά την παραμονή τους, για να ‘χεις να τους το τρίβεις στη μούρη, κι αυτός, ο βλάκας πήγε κι έχασε από τον αποτυχημένο κλόουν τον Νάιτζελ. (Ίσως σου είχε ξεφύγει ο Μπόρις, ή όχι;)
Πρέπει, πάντως, να ομολογήσεις ότι κι εσύ το παράκανες με την αμορφωσιά και την αποχαύνωση του κόσμου (πάντα είχες αδυναμία σε αυτά τα συστατικά της συνταγής, από πολύ παλιά) και βγήκε το αποτέλεσμα ανάποδα.
Ανικανότητα!

Παραδέχομαι ότι προσπάθησες να το παίξεις ψύχραιμα: και ένα σκασμό λεφτά έβγαλες σε δυο μέρες από τα χρηματιστήρια, και σφίξανε τα λουριά και στους απέναντι. (Αλήθεια, που τους βρήκαν όλους αυτούς να εκπροσωπήσουν τους σοβαρούς θεσμούς, που κάνουν σαν τις παρατημένες ερωμένες: δεν φεύγεις εσύ! Εγώ σε διώχνω! Θα σου πετάξω τα ρούχα στο δρόμο! Η δε σύγκληση συμβουλίου των 6 ιδρυτικών χωρών – υπόδειγμα δημοκρατίας….. Αυτοί θα φτιασιδώσουν την γριά Ευρώπη, να σαγηνεύσει τους λαούς;)

Άσε, δε, το παράπλευρο κέρδος: όλοι λύσσαξαν να αποδείξουν πόσο άχρηστος είναι ο λαός όταν πρόκειται να πάρει απόφαση για κρίσιμα θέματα. Απαπα! «η τέχνη να κυβερνάς το λαό, είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού» (στο λαιμό σου ‘χει κάτσει η γαλλική επανάσταση, παραδέξου το…)
Σύμφωνοι, ο Νικολό Μακιαβέλλι είναι θλιβερός ερασιτέχνης μπροστά σου. Όμως, για πες μου, τι θα κάνεις αν το «ατύχημα» χτυπήσει σε κακό σπυρί κι ανοίξει τις παλιές πληγές;
Νομίζεις ότι όλα μπορούν να συνεχίσουν κανονικά τώρα, ή νομίζεις θα τους κάνεις να σε παρακαλάνε γονατιστοί να αναιρέσουν την απόφαση σε λίγο καιρό, κι αν βολεύουν οι υπολογισμοί του κέρδους σου, μεγάθυμα θα το επιτρέψεις, αλλιώς, ας πρόσεχαν;
Α! Κι αν δεν;
Μπορείς να ελέγξεις την φυγόκεντρο;
Ή μήπως την βαρύτητα;

Να θυμάσαι ότι δεν είναι θέμα η πτώση, αλλά η πρόσκρουση.
Πρόσεξε, γιατί και στο παρελθόν κάτι μαθητευόμενοι μάγοι απελευθέρωσαν δυνάμεις που δεν μπορούσαν να ελέγξουν.
Η τυχαιότητα είναι πιο ισχυρή από τους υπολογισμούς σου, και «ακόμα και τα καλύτερα καταστρωμένα σχέδια ποντικιών κι ανθρώπων συχνά στραβώνουν»
Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους φτωχοδιάβολους της νουβέλας του John Steinbeck, όπως ίσως υπεροπτικά νομίζεις, ισχύει και για εσένα.
Όπως ακριβώς το ‘γραψε στα 1785 ο σκωτσέζος Robert Burns:
The best-laid schemes o’ mice an’ men
Gang aft agley,
An’ leave us nought but grief an’ pain,
For promis’d joy!
…. An’ forward, though I cannot see,
I guess an’ fear!
…………….