Ναι, ναι, ναι. Πολύ καλά καταλάβατε. Είναι το σίκουελ. Η γκρίνια και τα νεύρα δε σταματούν στα Χριστούγεννα κι οι απανταχού νευρικοί και γκρινιάρηδες θα μου κάνουν χάι-φάιβ ξανά για όσα ακολουθούν.


Αυτή την εποχή, αντιστοίχως για όσους διαβάσατε το Χριστούγενν-άσε μας κουκλίτσα μου, κυκλοφορούν οι 5+1 τρόποι για να βάψετε τα αυγά σας και οι 5+1 συνταγές για τέλειο τσουρέκι αλλά τσου, τσου, τσου… Εγώ σας παραθετώ τους 5+1 λόγους που με εκνευρίζει το Πάσχα. Μη με πείτε κακιά, απλά είμαι άνθρωπος που εκνευρίζεται εύκολα και με πολλά πράγματα.
•Λαμπάδες
Είναι το αντίστοιχο του κιτς στολισμού των Χριστουγέννων. Όοοο,τι βρούνε βάζουνε πάνω. Φρου-φρου, κορδέλες, λουλουδάκια, ζωάκια, αστεράκια, καρδούλες, κορδονάκια, δαχτυλίδια, κολιέ, σκουλαρίκια, μπρελόκ και τα κλειδιά της πόρτας και του αυτοκινήτου μαζί. Με κάτι τρελούς συνδυασμούς ροζ-κόκκινο, μωβ-λαχανί, μπλε-πορτοκαλί για να σε αποτελειώσουν. Πόσα να αντέξει το καημένο το κεράκι;
Άσε που σε κάθε εκκλησία είναι πλέον μαστ να αρπάξει το μαλλί της κυρίας που έχει βάλει την πιο πολύ λακ και θα πάει στράφι και το κομμωτήριο 60 ευρώ για πασχαλινό χτένισμα.

•Καταθλιπτικές ταινίες
Είναι η σταύρωση του κυρίου; Είναι που δεν πέτυχε το αυγό και βγήκε ροζ; Είναι που δεν προλάβανε αρνί γάλακτος; Δεν ξέρω. Πάντως ό,τι ταινία παίζει στην τιβί θα ‘χει σίγουρα κάποια ανίατη αρρώστια, κάποιο καρκίνο, κάποιο σύνδρομο, κάποιο οικογενειακό δράμα έστω στις προβολές των 9, που βλέπουν και παιδάκια για πιο λάιτ. Κατάθλιψη, φίλε. Ανοίγεις τηλεόραση να χαζέψεις και να ξεχαστείς και σε μισή ωρίτσα ξεμένεις από χαρτομάντιλα κι έχεις φάει και τα σοκολατένια αυγά των παιδιών σου.
•Ρουχισμός Ανάστασης
Τα ‘παμε και για τα Χριστούγεννα αλλά εδώωωω, εδώ είναι το πραγματικό κιτσαριό. Το κόκκινο-μαύρο-ασημί-χρυσό των Χριστουγέννων είναι, τουλάχιστον, κάπως σικ. Την Ανάσταση, όμως, γίνεται το έλα να δεις. Πετάνε πάνω τους ό,τι βρούνε, ρε παιδί μου, σαν τις λαμπάδες. Νικάει όποια έχει τα πιο πολλά μοτίβα και χρώματα και σχήματα πάνω της. Πράσινα μάξι φορέματα με πορτοκαλί γαρύφαλλα και ροζ τριαντάφυλλα σαν τον επιτάφιο, κίτρινες, φωσφοριζέ, ολόσωμες φόρμες να φαίνεσαι από μακριά σα σημαδούρα, σκουλαρίκια τεράστια να περνάνε μέσα 3 δελφίνια μαζί, κολιέ επίσης τεράστια να σε τραβάει κάτω η γη… και φυσικά πλατφόρμα. Πλατφόρμα πουά, πλατφόρμα εμπριμέ, πλατφόρμα γυαλιστερή, μα ποτέ-ποτέ μονόχρωμη και δη μαύρη! Αντιστοίχως δε με τις πλατφόρμες πάνε τα πουκάμισα των ανδρών, που δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο σε παντελόνι και παπούτσι και στο πουκάμισο τους βγαίνει όλη η ένταση. Καλύτερο από το V, θα μου πεις. Οτιδήποτε είναι καλύτερο από το V, θα σου απαντήσω.

•Νηστεία-Φαγητό
Όλα τα άλλα να τα καταπιώ. Αλλά το φαγητό είναι βέτο, όλοι το ξέρουμε αυτό. ΔΕ θα φάω φασολάκι, ΔΕ θα φάω φάβα, ΔΕ θα φάω φακές. Απλά ΔΕΝ. Κάντε ό,τι θέλετε εσείς, εγώ θα τρώω επιδεικτικά μπροστά σας ΑΥΓΑ, ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ, ΤΥΡΙΑ, ΜΠΕΙΚΟΝ κι όλα τα άλλα τα απολαυστικά που εσείς κόβετε χωρίς λόγο.
Βέβαια, πλάκα-πλάκα, να σας πω ότι στην πραγματικότητα δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Το τσιμπούσι που θα κάνουν οι άθεοι τη Μ. Παρασκευή ή οι άλλοι που την Κυριακή του Πάσχα που με το που βάλω το πρώτο κομμάτι πετσούλας αρνιού και το πρώτο εντεράκι κοκορετσίου στο στόμα θα μου φωνάξουν «Το φαγητό σου είχε πρόσωπο!»;
Πάντως, κατά τα άλλα, δε μ’αρέσει ούτε η μαγειρίτσα, ούτε τα τσουρέκια, ούτε και για το αρνί κόβω φλέβα. Τέλειο; Πάλι καλά υπάρχει πάντα η σοκολάτα κι έχω ένα στήριγμα. Πάω σούπερ μάρκετ, γεμίζω καλάθι με σοκολατένια κουνέλια κι αυγά κι όλα καλά.
•Δυναμιτάκια
Πάω για καφέ, χαλαρά να με λούζει ο ήλιος, πάω να πλησιάζω το καλαμάκι. Κρότος δυναμιτακίου. Τραντάζομαι, κουνάω τραπέζι, ρίχνω τον καφέ στο καινούριο μου φόρεμα και σας βρίζω.
Κάνω απογευματινή βόλτα στη δροσιά, προχωράω ανέμελη. Κρότος δυναμιτακίου. Λιποθυμώ. Αλλά πρώτα σας βρίζω.
Ανάσταση: ο παπάς ετοιμάζεται «Χριστ…». Πέφτουν 20 ταυτόχρονα, χωρίς πλάκα. Ξαναπροσπαθεί «Χρ…». Άλλα 20. Ουάν άουρ λέιτερ, ο Χριστός αναστήθηκε, βαρέθηκε να περιμένει κι επέστρεψε στους ουρανούς, αφήστε το.
Αλήθεια, από αυτά θα πάω. Ανακοπή καρδιάς. Τι ευχαρίστηση σας προσφέρουν ειλικρινά δεν έχω καταλάβει. Είναι κι επικίνδυνα. Κόφτε το. Κωλόπαιδα. (Νεύρα σπασμένα σαν τ’ αυγά.)

•Πασχαλινή ονυχοπλαστική
Τα βάζω σε ιδιαίτερη κατηγορία, παιδιά, γιατί πρέπει απλά να μοιραστώ όσα έχω δει. Να τα πω να φύγουν από μέσα μου.
Νύχι με λαγουδάκια, νύχι με κόκκινο αυγό, νύχι με λαγουδάκια ΚΑΙ κόκκινο αυγό, νύχι με χρωματιστά αυγά, νύχι με αρνάκι. Εννοείται τουλάχιστον 3 εκατοστά σε μήκος κι εννοείται με φόντο πολλά και φανταχτερά χρώματα. Εμ τι, κριτσίνια σπάμε;
Αλλά το καλύτερο;;; Νύχι με χριστοπαναγία. Η παναγία με τον αναστήσαντα Χριστούλη, με φωτοστέφανα, κεράκια και τέτοια. Τι να πω… Δηλαδή… Αυτό, τίποτα άλλο. Αμήν.

Αυτά τα πασχαλινά νεύρα και γκρίνια. Δε με πτόησαν οι άγιες τούτες μέρες, όπως αντιλαμβάνεστε. Ανυπομονώ όσο τίποτα για τα φετινά «-Χριστός Ανέστη! –Επίσης» και σας εύχομαι καλά γιορτουλίνια και όμορφες διακοπές… σας φιλώ!