-Δεν μου είπατε, τελικά: θεωρείτε ότι το Aleister Crowley είναι όνομα ήρωα του Game of Thrones;
-Δεν σας κατανοώ, απάντησα – διατηρώντας αυτόν τον πληθυντικό της ευγενείας που χρησιμοποιεί και με εκνευρίζει, καθώς μου θυμίζει ξεπεσμένο κόμη- εγώ σας ζήτησα μια διευκρίνιση: Σας ανέφερα ότι η σύγκρουση Δύσης – Ισλάμ και το ρεύμα των μεταναστών μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο. Μου απαντήσατε ότι όλο αυτό δεν είναι πραγματικό. Τι εννοείτε; Αυτό θέλω να μάθω!
Έχω ήδη γνωρίσει πολλούς ανθρώπους μέχρι τώρα. Δεν έχω παράπονο. Πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους.
Γάλλους, Γερμανούς, Ισπανούς, Αμερικάνους, Λιθουανούς, Έλληνες, ό,τι θες από εθνικότητες. Γυναίκες, άντρες, γκέι, λεσβίες, μπάι. Νέους, γέρους, μωρά, μεσήλικες. Κοινωνικούς κι ανοιχτούς, που τους ζηλεύω λίγο αλλά και παράξενους, ιδιαίτερους, κλειστούς, που τελικά είναι και η αδυναμία μου. Σκυλάδες, ροκάδες, μεταλλάδες, «έντεχνους». Αριστερούς, δεξιούς, απολιτίκ. Έχω γνωρίσει ακόμα και ανθρώπους που δεν τους αρέσουν οι τηγανητές πατάτες.
«Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων—»
Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε
πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη
για την επιγραφήν αυτή.
Καμμιά φορά δεν ξέρεις πως να κάνεις τα συναισθήματα σου λέξεις.
Καμμιά φορά, δεν ξέρεις εάν και πόσο πονάς γιατί δεν έχεις κουράγιο ούτε να αντικρίσεις αυτό που έχεις να αντιμετωπίσεις. Καμμιά φορά ενώ τα κουτσοκαταφέρνεις με τη συγγραφή δε μπορείς να κάνεις ένα πρόλογο της προκοπής.
Έτσι, θα σας το εκθέσω απλά. Το κείμενο αυτό μιλάει για τη μητέρα μου και το θανατό της.
Στραβόξυλο γεννήθηκα, στραβόξυλο και θα πεθάνω αγαπημένοι μου.
Από Μαίο μήνα, που το βλέπω να μου έρχεται ψάχνω μέρος να κρυφτώ… Την Αλάσκα ας πούμε.
Ξεκινάνε όλα τα κακά ρε πουλάκι μου, λαμπερός καυτός ήλιος, αντιηλιακά με άρωμα καρπούζι να σε κυνηγάν’ οι μέλισσες, πορτοκαλί-απ’τα σολάριουμ-γκόμενες, βρώμα μασχάλης στο μετρό, μύκητες, ιδρωμένα κορμιά, λευκότερο κονσίλερ γύρω από το μάτι, λαδωμένα μαλλιά και το χειρότερο…κατσαρίδες!
Καλώς ήρθατε στο καλοκαίρι στην Ελλάδα.
LGBT. LGBTQIA. ΛΟΑΤ. ΛΟΑΤΚΙ.
Αν για σένα τα παραπάνω είναι απλά γράμματα πεταμένα σε τυχαία σειρά, καταρχάς, κρίμα.
Κατά δεύτερον -νταξ, δεν πειράζει- γκουγκλ ιτ, πριν συνεχίσεις να διαβάζεις.
Το γκούγκλαρες; Οκέι; Τέλεια. Συνεχίζω.
Γιατροί φίλε. Αυτή η μάστιγα. Στο κείμενο αυτό θα σας μιλήσω για αυτά τα άτομα που αποφάσισαν να σώζουν ζωές και για μένα που αισθάνομαι πως απλά μου την απειλούν. Θα σας εκμυστηρευτώ λεπτομέρειες της ρημάδας της αρρωστοφοβίας μου, έτσι για τη λύτρωση. Όσοι εκεί έξω φοβάστε, μην ανησυχείτε, ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ.
Νομίζεις ότι πρέπει να σου βγάλω το καπέλο;
Ότι έχεις προβλέψει τα πάντα και δεν χάνεις ποτέ;
Ακόμα κι όταν ανίκανοι σαν τον Ντέιβιντ τα κάνουν σαλάτα;
…η βεβήλωση της ψυχής είναι ίσως πιο βάρβαρη.
Αν κοιτάξεις πιο ψηλά από το ντεκολτέ, στο πρόσωπο, στα μάτια, ίσως το δεις.
Ίσως και όχι.
Πολύ συχνά κοιτάμε αλλά δεν βλέπουμε.
Continue reading “ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΜΕΛΑΝΙΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ…by KalpaxM(Guest)”
SUPER RANDOM 
Recent Comments